مبل که امروزه شناخته می شود، عناوین مختلفی را به خود اختصاص داده است. سپس تفاوت های سبکی داریم، دو نفره، سه نفره، شزلون، مبل گوشه ای، سپس مبل تختخوابشو، فوتون داریم و صندلی های عاشقانه دنج را فراموش نکنیم.
اعطای نمایندگی مبلمان بدون سرمایه
از نظر تاریخی، اولین اثاثیه اثاثه یا لوازم داخلی که کشف شد به حدود دوره سلسله هجدهم مصر باستان برمی گردد، زمانی که فرعون ها همراه با کالاها و اقلام در مقبره های خود دفن می شدند تا سفر آنها به دنیای پس از مرگ راحت تر شود. هنگامی که باستان شناس، هاوارد کارتر در 26 نوامبر 1922 وارد مقبره پسر پادشاه توت عنخ آمون شد، در میان گنجینه های متعدد تعدادی کاناپه سلطنتی و سایر وسایلی یافت که به طور خاص برای روح پادشاه مرده ساخته شده بودند.
وقتی به تصاویر آن اقلام نگاه می کنیم، مشخص می شود که سازندگان مبلمان مصری در فنون و صنعت خود پیشرفته بودند، آنها کارگران چوبی فوق العاده ماهر بودند. بسیاری از مبلمان، از جمله مبل، به قدری با دقت کنار هم چیده شده بودند که برای چندین قرن باقی مانده است، دستیابی به اتصالات آن برای صنعتگران امروزی دشوار است که برای خرید مبل نیز فاکتور لازم را داراست. نام مبل احتمالاً از زبان عربی باستان گرفته شده است، جایی که کلمه “سفاح” وجود دارد، ترجمه شده است که معنای جزئی “نیمکت بلند” دارد.
- بیشتر بخوانید: مبل سلطنتی
باید گفت که در دنیای غرب، اثاثه یا لوازم داخلی و ساخت کاناپه یا مبل، همانطور که معمولاً از آنها یاد می شد، عنوانی که امروزه باقی مانده است، به کندی توسعه یافت. در عصر مبلمان معروف به دوره بلوط (1500-1650) خانه ها دارای مبلمان اداری جوان کمی بودند یا اصلاً هیچ مبل راحتی نداشتند، به جز تخت چوبی یا حصیری اولیه و شاید فقط چند مورد ضروری دیگر. داشتن یک میز صندلی در این مدت به طور بالقوه بسیاری به عنوان یک کالای لوکس تلقی می شد و آنهایی که وجود داشتند از اوک ساخته می شدند.
بلوط از طریق بریدن یک درخت بلوط چاشنی برداشت می‌شد، پس از قطع شدن، آن را به چهار قسمت برش می‌دادند و حک می‌شدند، بنابراین جعبه‌ای دراز مانند شی نیمکتی تشکیل می‌داد که برای تعدادی از افراد برای نشستن مناسب بود. این طول‌های چوبی بلند درخت بلوط انعطاف‌پذیر بودند و تاب نمی‌خوردند، آنها به عنوان ته‌نشین شناخته می‌شدند.
در مقایسه، مبل یا صندلی اولیه، از نظر طراحی، شبیه به سکونتگاه‌های اولیه بود، آنها نیز بخش‌هایی از بلوط تقریباً دراز داشتند، با نجاری عالی که بازوهای پانل‌بندی شده و پشتی صندلی‌ها را ایجاد می‌کرد، برخی از آنها دارای فریزهای تزئینی حکاکی شده بودند. این سبک کاناپه/آشپزخانه تقریباً در حدود سال 1620 در خانه‌های مرفه‌تر رایج بود، شباهت مشخصی از نظر ظاهری بین آنها و تخته‌های کلیسا به سبک گوتیک و تابلوهایی وجود داشت که ظاهری تقریباً سلطنتی به آنها می‌داد. برخی از سکونت‌گاه‌ها کاربردهای متفاوتی داشتند، به عنوان مثال، ته‌نشینی با پشت‌بالا برای مسدود کردن درها و جلوگیری از پیش‌روی‌ها ایده‌آل بود. آنها تزیین شده بودند و برخی قفسه های مخصوصی برای قرار دادن شمعی که در شب روشن می شد به پشت خود چسبانده بودند.
- بیشتر بخوانید: مبل کلاسیک
مبلمان اداری ویوان
در زمان‌های قبل از قرن شانزدهم، همیشه ساکنان خانه‌ها از ملیله‌ها برای آویزان کردن از دیوارهای داخلی به عنوان نوعی عایق استفاده می‌کردند، بنابراین عنصری از عایق را فراهم می‌کردند، مواد بافته شده به جذب رطوبت و نم کمک می‌کرد. در برخی موارد آب از طریق بارندگی وارد می شود، و بنابراین، ملیله یا پوشش دیوار، به عنوان اولویت به طور منظم تعویض می شود. نزدیک‌ترین اثاثیه که به مبل طوسی کرم یا کاناپه شباهت داشت، یک نیمکت چوبی سخت بود که افراد می‌توانستند روی آن بنشینند. با این حال، این را نمی توان به عنوان پیشرو برای مبل یا کاناپه طبقه بندی کرد
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.