می توان دنیا را به دو بخش تقسیم کرد: بخشی که به میوه فروتنانه معروف به خرما مضافتی صادراتی احترام می گذارد و بخشی که احترام نمی گذارد.
بخشی که این کار را انجام می دهد خانه صدها میلیون نفر است، از سواحل اقیانوس اطلس مراکش در سراسر آفریقای شمالی و مصر تا بین النهرین و از شرق تا هند.
در این بخش از جهان واقعاً «تاریخ» وجود ندارد، زیرا فقط یک فیلیسی است که با چنین تعمیم‌هایی صحبت می‌کند.
در اینجا میجول با بمب قندی خرما کالاهای جویدنی مورد علاقه متخصصان اماراتی، سوکری شیرین و چسبناک سعودی، برهی زرد ترش پوست کنده و تازه خورده شده، انواعی که زود برداشت شده اند.
خرما
به نام روتاب، و به صورت یخ زده با قهوه در کافه های مجلل ریاض سرو می شود. ابوظبی. عجوه‌ای از مدینه وجود دارد که گفته می‌شود مورد علاقه پیامبر است، کیمیای تیره ایرانی، دگلت نور نیمه‌شفاف، و بسیاری دیگر با نام‌های خاطره‌انگیز مانند حلاوی یا Sagai VIP.
من در بخشی از جهان بزرگ شدم که اهمیتی نمی‌دهد (در مورد من، کانادا)، جایی که سوپرمارکت‌ها این ملکه میوه‌ها را با آلوهای کم‌رنگ و مبهم‌ترین آجیل‌ها به گوشه‌های دوردست راهروی غذای سالم تبعید می‌کنند.
اما من سه دهه گذشته را در اسرائیل زندگی و نوشتن گذرانده ام، بخشی از جهان که تاریخ در آن حاکم است. حالا وقتی از آمریکای شمالی بازدید می‌کنم و می‌بینم که خرماا در قفسه‌های دورافتاده‌شان از بین می‌روند.
احساس می‌کنم با آن راننده واشنگتن دی سی که زمانی وزیر مالیه افغانستان بود، به اوبر می‌روم. تقریباً می توانی صدای آنها را بشنوی که زمزمه می کنند: نمی دانی من کی هستم؟
در اسرائیل، من برای اولین بار به خوردن خرما گرایش پیدا کردم، زیرا خرما همیشه در اطراف بود، برای مهمانان در اتاق نشیمن به صورت ساده یا پر از گردو سرو می شد.
سپس شروع کردم به دیدن آنها کمتر به عنوان یک میوه تا نوعی نشانگر فرهنگی. نیروهای زیادی وجود دارند که مردم خاورمیانه و شمال آفریقا را از هم جدا می کنند.
اما خرما و درخت باشکوه آن در طول هزاران سال تاریخ مشترک بافته شده و به زیبایی از خطوط جداکننده بالا رفته است. تاریخ نمای متفاوتی نسبت به آنچه که ما با آن آشنایی داریم به منطقه ارائه می دهد و بهترین مکان برای شروع داستان خارق العاده آن در بالای صفحه است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.