بنابراین، بررسی حاضر با هدف ارائه یک روش سنتز از ادبیات است که آنتوسیانینهای موجود در پیاز خام پایداری آنها و فنآوریهای استخراج را که محتوای آنتوسیانین را حفظ میکنند، مورد بحث قرار میدهد.
علاوه بر این، ما همچنین درباره کاربرد آنتوسیانین ها در غذاها و پیامدهای مختلف آن بر سلامت انسان بحث می کنیم. آنتوسیانین های موجود در پیاز و پایداری آنها
در بسیاری از میوه ها و سبزیجات (از جمله پیاز پیاز)، فلاونوئیدها و آنتوسیانین ها که متابولیت های ثانویه هستند، مسئول رنگ های زنده آنها هستند.
محققان اخیراً به مواد شیمیایی گیاهی به دلیل خواص آنتی اکسیدانی آنها توجه کرده اند. یکی از بهترین خواص توصیف شده آنها توانایی آنها در مهار رادیکال های آزاد ایجاد شده توسط سلول ها یا عوامل محیطی است.
با وجود این، بیرونیترین لایههای پیاز اغلب هنگام استفاده به صورت خام یا پخته دور ریخته میشوند و در نتیجه یک جزء آنتی اکسیدانی ارزشمند را از دست میدهند.
پیاز و پوست پیاز حاوی بسیاری از مواد فعال زیستی مانند فروکتو-الیگوساکاریدها (FOSs)، ترکیبات آلی گوگردی (OSCs)، تیوسول هستند.
فینات ها، پلی فنول ها و فلاونوئیدها پیازها دارای رنگهای متنوعی مانند سفید، زرد، قرمز، صورتی، نارنجی و طلایی هستند.
که در درجه اول به دلیل وجود دو نوع فلاونوئید یعنی آنتوسیانین و فلاونول است. آنتوسیانین تنوع گسترده ای از رنگ ها از قرمز و نارنجی تا آبی و بنفش را تولید می کند.
فلاونول هایی مانند کورستین و مشتقات آن رنگ های زرد و قهوه ای را در سلول های اپیدرمی برگ های فلس ایجاد می کنند. تنوع رنگ پیاز و مسیر بیوسنتز آنتوسیانین توسط آنزیم های مختلف تنظیم می شود.
آنتوسیانین ها و فلاونوئیدها ساختارهای شیمیایی مشخصی دارند، با رادیکال های آزاد قدرتمند واکنش نشان می دهند و دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی و خواص پیشگیری از آلزایمر و پارکینسون هستند.
تحقیقاتی بر روی آنتوسیانین های موجود در پیاز انجام شده است که منجر به شناسایی حدود 10 نوع مختلف آنتوسیانین شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.