کشمش را ممکن است بیشتر به عنوان میان وعده‌های مخصوص بچه‌ها و کلوچه‌ها بشناسند، اما کاربرد آنها در واقع بسیار گسترده‌تر است.
از کشمش سبز عمده می‌توانند شیرینی خوش‌آمدی را به اسفناج سرخ‌شده یا سبزی‌های کلرد اضافه کنند و غذاهای خوش‌مزه مانند بریسول گاو و مرغ را با زیتون و برنج اسفناج تکمیل کنند.
در برخی دستور العمل ها کشمش طلایی وجود دارد و برخی دیگر مشخص نمی کنند، اما آیا تفاوتی بین کشمش و کشمش طلایی وجود دارد.
تفاوت در چیست؟ اگرچه تفاوت های ظریفی وجود دارد، اما پاسخ کوتاه این است که این دو نوع را می توان به جای هم استفاده کرد.
با این حال، قبل از پرداختن به جزئیات، متذکر می شویم که ممکن است اصطلاح «سلطان» را دیده باشید، که در بسیاری از نقاط جهان به کشمش طلایی اشاره می شود.
با این حال، در ایالات متحده، “کشمش” به طور کلی به معنای میوه های تیره تر و ارغوانی است، و کشمش طلایی، خوب، طلایی است.
از انگور تا کشمش: برای تهیه هر دو نوع کشمش، سازندگان انگور (معمولاً بدون دانه تامپسون) را حدود سه هفته خشک می کنند. کشمش معمولی تا حدودی بزرگتر از کشمش طلایی است، اما هر دو بافت نرم و طعم شیرینی دارند.
هر دو در بلغور جو دوسر و کوکی ها عالی هستند، اگرچه رنگ تیره کشمش می تواند به خوبی بوم بژ را جبران کند.
به دلیل اندازه بزرگتر، کشمش ها معمولاً در دستور العمل هایی که ابتدا آنها را خیس می کنند تا پر شوند، کمی بهتر عمل می کنند (بسته به استفاده، مایع خیساندن می تواند از آب داغ تا الکل متغیر باشد).
در مورد اینکه چرا آنها متفاوت به نظر می رسند، کشمش طلایی با ماده نگهدارنده ای به نام دی اکسید گوگرد درمان می شود که به آنها کمک می کند رنگ روشن تر خود را حفظ کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.